Bouw van een Koelwagen voor de melkfabriek te Bedum.

Het grootbedrijfvoorbeeld van dit model is een standaard type koelwagen (zgn. "verbandsbauart") zoals die door diverse fabrieken in Duitsland werd geleverd zoals Hawa, Gorlitz en Gastell. Ze hadden een draagvermogen van 15 ton. Isolatie bestond meestal uit gevulde dubbele (soms zelfs driedubbele) wanden. Diverse bedrijven in Nederland kochten eigen wagens die dan wel in de NS nummering werden opgenomen maar eigendom van de firma's bleven. Vandaar de achtervoeging "p" achter het wagennummer (particulier). Het remhuis werd bij de meeste wagens vanaf 1940 afgenomen maar bleef bij enkele wagens tot in de jaren vijftig aanwezig. Bij overname van fabrieken of aankoop van vervangend materieel werden wagens regelmatig weer doorverkocht net zolang totdat de wagen versleten was of er geen vraag meer naar was. Vooral midden jaren vijftig raakten veel koelwagens in onbruik door de opkomst van gekoeld vrachtvervoer per weg. De laatste wagens van dit type gingen dan ook in de jaren zestig buiten dienst.

De kit is van het type K-20 uit de serie giethars wagens van MK modelbouwstudio's

Het model wat ik gebouwd heb bestaat uit een in 2 delen gegoten onderstel, 2 zijwanden, 2 kopwanden en een remmershuis. Het dak is een voorgebogen stukje messing. Daarbij zit er nog een etsplaatje met de treeplanken en diverse kleine onderdelen. De handrails moeten gemaakt worden uit 0,5mm messingdraad. 

De pasvorm van de wagenbak is goed tot redelijk zodat je na en klein avondje de wagenbak al op het onderstel kan maken. In het onderstel zit een pasvormfoutje, waardoor de ene kant iets korter is dan de andere. Dit is op te lossen door de korfbuffer van de bufferbalk te verwijderen en de bufferbalk tot de gewenste dikte aan te passen. Een klein likje plamuur zorgt er voor dat je er niets van kunt zien. In de kit zitten 2 extra korfbuffers zodat eht aanpassen geen odnerdelen uit je sparesdoos vraagt. 

Onder de bak worden remschoenen gelijmd die zeer nauw om de wielen heen sluiten zodat de weergave voor een statisch model zeer goed is. Wil je ook rijden met de wagen dan moet er iets van de buitenkant van het gietdeel gehaald worden zodat de remschoenen verder naar buiten komen. Er komt dan meer ruimte tussen de wielen en de remschoenen. Waardoor de wagen beter rolt.

Vervolgens is het etsplaatje aan de beurt. Hierop vinden we de kortkoppelmechanismen, lantaarnhouders, trapje voor het remmershuis en het dak voor het remmershuis. Alle onderdelen zijn redelijk handzaam zodat hier ook niet teveel problemen verwacht hoeven worden. Het aanbrengen van de diverse onderdelen vraagt een beetje tijd. 

Als laatste buigen we uit de meegeleverde 0,5mm messing de diverse handrails. Dit is een nogal arbeidintensief werkje. Maar als je hier een beetje aandacht aan besteed wordt het model mooier. De enige handrail die ik niet exact volgens het prototype gebouwd heb is de handrail aan de kopwand zonder het remmershuisje. Deze hoort in het middel ook aan de wand te zitten, maar dan moest ik naar mijn idee teveel concessies doen aan de vorm van de handrail

Inmiddels wordt het model in een vernieuwde versie uitgeleverd. Hierin bestaat de bodemplaat nog maar uit een onderdeel en ook alle 4 zijwanden zijn reeds uit een stuk gemaakt. De hiervoor genoemde pasvormfouten zijn hiermee verholpen.

EW