STAR
- groningsch drentsche spoorwegmaatschappij Stadskanaal Ter Apel rijksgrens
ijdens
de aanleg van de NOLS lijn richting Stadskanaal worden er in 1904 op initiatief
van R. Sol weer plannen gemaakt voor een nieuwe spoorwegverbinding. Vanuit
Stadskanaal zou er een verbinding moeten komen met het Duitse achterland. De
lijn zou dan vlak voorbij Ter Apel de grens over moeten om dan vervolgens in
het Duitse Haren of Meppen aansluiting te maken op de Duitse Nord-Südbahn
(de hoofdlijn die van Emden naar het Ruhr-gebied) loopt. Omdat de NOLS al genoeg
te doen heeft met de aanleg van hun tracé voelen zij zich niet geroepen om de
aanleg van deze nieuwe lijn onder hun hoede te nemen. Waarna een plaatselijke
commissie gaat onderhandelen met de gemeenten aan de lijn over het nut van deze
lijn. Evenals tijdens de vorming van de NOLS lijn wil ook hier weer iedere
gemeente een eigen station aan de lijn. Op het huidige grondgebied van de
gemeente stadskanaal zouden er dan drie stations komen (Stadskanaal-Pekelderweg,
Stadskanaal hoofdstation en Stadskanaal-Oost). Dit wordt de commissie toch
allemaal wat te gortig. Het voorstel voor het plaatsen van een stopplaats wordt
niet geaccepteerd. Kort na deze onderhandelingen kreeg de op te richten
maatschappij financiële steun van het Rijk, de provincies, de belanghebbende
gemeentes en het Waterschap. Uit het comité die opgericht is in 1907 onstond op
29 september 1914 de STAR. In 1917 werd met de werkzaamheden gestart, maar pas
in 1924 kon de lijn door de SS worden geëxploiteerd. De aanleg van de lijn was
door de Eerste Wereldoorlog vertraagd. De lijn was 22,7 km lang en in Nieuw
Buinen, Musselkanaal en Ter Apel waren er spoorweghavens of spoordokken. In Ter
Apel werd er een enorm emplacement aangelegd. Op dit emplacement was een
station, een locomotiefloods, goederenloodsen en douane faciliteiten, omdat er
op veel internationaal vervoer werd gerekend. De locloods is als
zodanig nooit in gebruik geweest en waarschijnlijk door oorlogshandelingen
gesloopt. De exploitatie op het traject tussen Ter Apel en de rijksgrens is twee
jaar na de opening weer gestopt, op 15 mei 1926. De verbinding met Duitsland is
er nooit gekomen. De crisis die er op dat moment in Duitsland heerste moet toch
als een van de boosdoeners gezien worden. Net als de Woldjerspoorwegmaatschappij
heeft de exploitatie bij de STAR nooit echt gefloreerd. Doordat er in Ter Apel
een douane kantoor was werd het goederenvervoer wel steeds gevarieerder maar
omdat er bij de grens op vrachtwagens moest worden overgeladen werd de spoorlijn
niet rendabel zonder een spoorverbinding met Duitsland. Wel goed ging het met
het personenvervoer op de lijn en ook werden er veel bedrijven op de spoorlijn
aangesloten.
Op
15 mei 1934 is er met het personenvervoer van Stadskanaal naar Ter Apel gestopt.
De
lijn is aan het begin van de oorlog nog voor een beperkt goederenverkeer
gebruikt. Pas in 1977 is het traject tussen Zandberg en Ter Apel opgebroken. De
grond waar eens de spoorstaven op lagen is nog steeds gereserveerd evenals de
grond tussen Ter Apel en Emmen. Of de NS er ooit nog eens iets mee gaat doen
valt te betwijfelen.