Coupure Delfzijl haven

Voor de inzet van het station van Delfzijl op de Fremo bijeenkomst in Hoorn 2006 kwam de wens naar voren om Delfzijl in te kunnen zetten als doorgangsstation. In het echt is Delfzijl ingericht als een kopstation met een enkelsporige aansluiting naar de haven en achterliggende industrie. Omdat het station op schaal is/wordt nagebouwd is ook de enkelsporige aansluiting op de modules aanwezig. Deze eindigt echter in een onpraktische hoek op een module van het tractiedepot. Om op een goede manier aansluiting te kunnen bieden aan aansluitende modules was het nodig om een extra module aan de “achterkant” van het station toe te voegen. Daar ik ook, zij het vage nog niet uitontwikkelde, plannen heb met het in de toekomst bouwen van een deel van het havencomplex was ik bereid aan de vraag gehoor te geven.

Om in een later stadium goed aan te kunnen sluiten op de nog te bouwen modules van het havencomplex, werden op de emplacementstekening in schaal 1:1000 de toekomstige modules ingetekend. Voor de nieuw te bouwen module bleek dat ook hier met een betrekkelijk eenvoudige module van 80 x 120 kon worden volstaan. Om een nette overgang naar Fremo H0-E ’96 profiel te kunnen maken moest er een klein stukje met de sporen worden geschoven door de boog naar de haven iets aan te passen. Uit praktische overwegingen heb ik ervoor gekozen de toekomstige haven haaks aan te laten sluiten op de stationsmodules terwijl dat in werkelijkheid onder een scherpere hoek is.

Op de module vinden een aantal interessante objecten een plaats. De vorm wordt hoofdzakelijk bepaald door een groot stuk van de zeedijk die over de module loopt. Allereerst passeren het spoor en de weg naar de haven een doorgang in de zeedijk, een zogenaamde coupure. Deze kan bij hoog water worden gesloten met deuren zoals in een sluis en wordt verder verstevigd door het stapelen van balken in hiervoor aangebrachte uitsparingen in het metselwerk. Deze balken worden opgeslagen in een klein gebouwtje in de directe nabijheid van de coupure. Over de coupure loopt een voetgangersbrug om de andere kant van de zeedijk te kunnen bereiken. Zowel voor als achter de coupure is een spoorwegovergang. De eerste om het paviljoen met bijbehorende parkeerplaats op de zeedijk te kunnen bereiken, de tweede als toegang voor het wegverkeer naar de haven. Om de voormalige loodshaven te kunnen bereiken loopt de weg vervolgens over de dijk. Direct naast de havenspoorlijn staan een aantal grote loodsen die vooral worden gebruikt voor de opslag van Chilisalpeter, een meststof die zoals de naam al aangeeft uit Chili afkomstig is en met grote schepen naar de haven van Delfzijl vervoerd wordt.

De module wordt zoals ook alle andere modules van Delfzijl gemaakt uit 15mm watervast verlijmd multiplex waar een sponning voor opname van een plaat “Floormate” in gefreesd is. De ervaring heeft geleerd dat een overspanning van 60 cm voor een plaat van 20mm dik te veel is (in de eerste modules werd slechts één extra ligger in het midden gemonteerd), bij het lijmen van de rails ontstaat er teveel spanning en begint de plaat krom te trekken, zodat nu 3 extra liggers worden gemonteerd (om de 30cm).

Na montage van de modulebak en de plaat “Floormate” kan de plaats van de rails, weg, dijk en overige objecten worden bepaald. Na het leggen van de rails en de wissels worden de electrische aansluitingen en de handmatige wisselbedieningen gemonteerd en wordt er uitgebreid proefgereden. Na nog wat kleine aanpassingen aan de rails kan er verder gebouwd worden. Als eerste is de inbouw van de coupure aan de beurt. Aan de hand van de orginele bestektekeningen en een aantal aanvullende foto’s wordt een model gemaakt. In eerste instantie wordt alleen de onderbouw uit styreen bekleed met Slater’s steenjesplaat op de module gelijmd. Nu kan het dijklichaam worden opgebouwd. Aan de linkerzijde van de coupure is de dijk gewoon recht en kan worden gemaakt uit een aantal bewerkte stukken Floormate. Aan de rechterzijde loopt de dijk in een boog en moet een andere oplossing worden gezocht. Deze wordt gevonden door een strook Floormate ter hoogte van de kruin van de dijk aan één zijde op regelmatige afstanden in te snijden zodat een boog kan worden gevormd. Deze strook wordt vervolgens op de vooraf ingetekende plaats met houtlijm op de ondergrond bevestigd. Voor het maken van het dijklichaam wordt een spuitbus Pur leeggespoten. Een kleine onderschatting van het volume zorgde voor een veel te grote dijk. Doordat er wel voldoende vocht werd gebruikt (plantenspuit) is het dijklichaam wel mooi stabiel geworden (kleine luchtcellen in het schuim).

Na het voldoende uitharden kan de vorm van de dijk in het schuim worden gesneden. Om de betrekkelijk kleine luchtblaasjes in het schuim af te werken smeer ik deze dicht met montagekit. Dit heeft als voordeel t.o.v. gips dat het naderhand niet kan scheuren. Ook de rest van de landschapsvormen wordt opgebouwd met (piep)schuim en kurktegels. Het kurk wat ik gebruik zijn placemats van Ikea. De overwegen en de op-en afritten naar de coupure worden gemaakt uit stukjes styreen. 

Omdat de tijd begint te dringen, wordt voor de Fremo bijeenkomst ondanks dat de module verre van af is, een klein beetje een begin gemaakt met lanschapsstoffering. De rails worden geballast en de module wordt met een donkere latex geverfd. Daarna gaat er een potje groen open om het geheel voor het treffen nog wat kleur te geven.

HB